Szpinak nowozelandzki/ fot. shutterstock.com

Szpinak nowozelandzki plonuje od czerwca, aż do wystąpienia pierwszych przymrozków. Dzięki temu dostępny jest na rynku świeżych warzyw w pełni lata, w przeciwieństwie do zwyczajnego szpinaku. Na jakie czynniki warto zwrócić uwagę, aby uzyskać dobre plony z uprawy tego warzywa?

Pomimo, iż szpinak nowozelandzki pochodzi z odmiennej rodziny niż szpinak zwyczajny to cechuje się zbliżonym smakiem oraz sposobem przygotowania do spożycia. 

Szpinak nowozelandzki ma dość wysokie wymagania cieplne. Korzystne plony z uprawy tego warzywa można uzyskać w temperaturze powyżej 20 st. C. Spadek temperatury poniżej optymalnej wpływa niekorzystnie na jakość plonu handlowego. Szpinak najlepiej rośnie na stanowiskach słonecznych. 

Pod uprawę tego warzywa należy przeznaczać gleby piaszczysto-gliniaste, żyzne oraz wilgotne. Nasiona można wysiewać wprost do gruntu w drugiej połowie maja. Aby uzyskać wcześniejsze plonowanie warto postawić na uprawę szpinaku z rozsady. Młode rośliny pozytywnie reagują na stosowanie okryć z folii perforowanej, bądź włókniny.

Zaleca się uprawę szpinaku nowozelandzkiego w pierwszym roku po oborniku. Orientacyjne dawki składników mineralnych (kg/ha) wynoszą 100-120 N, 50-70 P2O5 oraz 150-180 K20.

Zbiór szpinaku można przeprowadzać kilkakrotnie w ciągu lata - od czerwca do końca września, bądź nawet dłużej w zależności od warunków pogodowych. Liście powinny być przeznaczane bezpośrednio do sprzedaży, bowiem - podobnie jak inne warzywa liściowe - szpinak jest nietrwały w obrocie.

Szpinak nowozelandzki w naszym kraju jest coraz częściej poszukiwany przez konsumentów. Warto pokreślić, że warzywo to posiada podobne właściwości odżywcze jak szpinak zwyczajny i cieszy się dużą popularnością w Europie Południowej. Szpinak spożywany jest po obróbce termicznej, a także stanowi surowiec dla zamrażalnictwa.