www.shutterstock.com

Oberżyna (Solanum melongena) znana jest również pod nazwą bakłażan. Należy do gatunków wybitnie ciepłolubnych. W polskich warunkach klimatycznych warzywo to uprawiane jest na skalę towarową przede wszystkim pod osłonami - w tunelach foliowych bądź w szklarniach.

Do uprawy pod osłonami w nasadzeniach wiosennych polecane są odmiany - ‘Scorpio’ F1, ‘Epic’ F1, oraz nowa odmiana o białym wybarwieniu - ‘Tango’.

Optymalna temperatura powietrza do wzrostu oberżyny w ciągu dnia powinna być utrzymywana w zakresie 25-28 st. C, a w nocy 16-18 st. C. Warzywo to ma również wysokie wymagania dotyczące temperatury podłoża, która w okresie rozwoju powinna wynosić powyżej 20 st. C. Najlepiej rośnie na glebach ciepłych, zasobnych w substancję organiczną, o uregulowanych stosunkach powietrzno-wodnych. Odczyn gleby powinien być lekko kwaśny (pH 6,0-6,5).

Nawożenie roślin należy prowadzić na wynikach analizy chemicznej gleby. Orientacyjne dawki składników pokarmowych to: 200-250 N mg/dm³, 200 P mg/dm³, 400 K mg/dm³, Mg 150 mg/dm³, 1500-2000 Ca mg/dm³. 

Nasiona oberżyny wysiewa się od połowy stycznia do połowy marca. Okres produkcji rozsady trwa zwykle około 8-10 tygodni. Rośliny w fazie 6-8 liści właściwych wysadza się (połowa marca-maj) do nieogrzewanych tuneli foliowych. Przed sadzeniem rozsady wskazane jest jej zahartowanie. W zależności od metody uprawy oraz odmiany, zaleca się rozstaw 30-80 x 30-80 cm. Oberżynę zaleca się prowadzić na 3-4 pędy główne.

Podczas uprawy pod osłonami konieczne jest cięcie i formowanie roślin, w celu zapewnienia odpowiednich warunków świetlnych. Pędy boczne uszczykuje się za pierwszym lub drugim liściem lub zawiązkiem. Oberżyna jest wrażliwa zarówno na nadmiar, jak i brak wody. W okresie rozwoju wegetatywnego optymalna wilgotność podłoża powinna wynosić 75 proc., a w czasie owocowania 80-85 proc.

Oberżyna jest podatna na choroby - suchą zgniliznę wierzchołkową, szarą pleśń, zgniliznę twardzikową. Natomiast szkodniki najczęściej występujące w uprawie to mącznik szklarniowy, wciornastki, przędziorek - szklarniowiec i chmielowiec, stonka ziemniaczana i mszyce.

Zbiór oberżyny przeprowadza się, gdy owoce osiągną fazę dojrzałości konsumpcyjnej (są wrośnięte z ciemnofioletową, błyszczącą skórką). Oberżynę zbiera się z 2-3 cm szypułką. Pod folią w zależności od metody uprawy, cięcia i prowadzenia roślin, a także odmiany można uzyskać średni plon wielkości 6-9 kg/m². Największy plon można otrzymać z roślin prowadzonych na 3-4 pędy główne.

Oberżyna jest atrakcyjnym warzywem na rynku świeżych warzyw. Posiada wysokie wartości zarówno smakowe, jak i odżywcze. W niesprzyjających warunkach klimatycznych warzywo to jest narażone na spadki temperatury, które znacznie obniżają wzrost i plonowanie.