Opuchlak truskawkowiec (Otiorhynchus sulcatus) to wielożerny szkodnik żerujący niemal przez cały sezon. Wiosną i latem samice żerują na liściach truskawki, niejednokrotnie ogołacając zupełnie części nadziemne roślin. Jednak prawdziwe spustoszenia na plantacjach produkcyjnych powodują larwy żerujące na systemie korzeniowym. Samice opuchlaka składają od 500- do 1000 kulistych, białych jaj o średnicy ok 0,7 mm, wypełnionych przezroczystą zawartością, które do złudzenia mogą przypominać granule nawozu o spowolnionym uwalnianiu składników. Okres składania jaj trwa od początku lipca do końca października. W sprzyjających warunkach pogodowych z jaj bardzo szybko wykluwają się larwy, które żerują na korzeniach. Aktywność żerowania larw opuchlaka spada wraz ze spadkiem temperatury gleby w okresie zimy, ale gwałtownie wzrasta wczesną wiosną.

Pędraki, to potoczna nazwa stadiów larwalnych chrabąszcza majowego (Amphimallon majalis), które żerują na systemie korzeniowym truskawki. Warto jednak pamiętać, iż bardzo podobne formy larwalne mogące również żerować na korzeniach różnych gatunkach roślin ogrodniczych pochodzą od ogrodnicy niszczylistki (Phyllopertha horticola) i gumiaka czerwczyka (Amphimallon sostitialis). Pędraki mają kilka stadiów rozwojowych, z których najłatwiejsze do zwalczania są najmłodsze formy larwalne.

Drutowce, czyli formy larwalne chrząszczy w rodziny sprężykowatych (Elateriadae) mają obłe, podłużne ciała o długości ok 25 mm o charakterystycznym żółtym zabarwieniu i twardym chitynowym oskórku. Szkodliwość drutowców polega na żerowaniu w systemie korzeniowym i szyjce truskawki, wynikiem czego na plantacjach (zwłaszcza nowych nasadzeniach) obserwuje się liczne wypady.
Kiedy najlepiej zwalczać szkodniki glebowe? Optymalnym terminem zwalczania larw opuchlaka jest jesień, gdyż tylko taki termin pozwoli zminimalizować straty przyszłorocznego plonu. Stosowanie preparatów zwalczających szkodniki glebowe wiosną, czyli dopiero wtedy gdy wizualnie widać ogrom strat, to zdecydowanie za późno na ratowanie potencjału plonotwórczego.

Czym zwalczać szkodniki glebowe?

Obecnie w sprzedaży znajduje się liczna grupa środków biologicznych zawierających grzyby entomopatogeniczne z rodzaju Beauveria bosiana i Metarhisium, które eliminują najbardziej uciążliwe szkodniki glebowe. Przykładem mogą być sprawdzone i przetestowane w praktyce preparaty Metacide w dawce 5 kg na ha oraz Klozer w dawce 1,0-2,0 l na ha. Mechanizm działania tych preparatów jest jednakowy: grzyby entomopatogeniczne w kontakcie z owadem zasiedlają jego ciało i rozwijając się w organizmie szkodnika unicestwiają go w ciągu kilku dni. Wymogiem decydującym o efektywności jest bezpośredni kontakt owada z grzybem. Gdy już to nastąpi grzyb wykorzystuje do swojego rozwoju białko z ciała szkodnika, który przestaje żerować i po kilku dniach obumiera. Zaletą stosowania preparatów zawierających grzyby entomopatogeniczne jest ich szeroki spektrum działania: w optymalnych warunkach można liczyć na efektywną eliminację larw opuchlaków, pędraków a nawet drutowców.

Alternatywą dla preparatów zawierających grzyby entomopatogeniczne są wyselekcjonowane szczepy pożytecznych nicieni. Przykładem takich preparatów jest Nemasys L przeznaczony do zwalczania larw opuchlaka oraz Nemasys G przeznaczony do zwalczania larw ogrodnicy niszczylistki.

Preparaty zawierające grzyby enomopatogeniczne (Metacide, Klozer) lub pożyteczne nicienie (Nemasys L, Nemasys G) można stosować w formie fertygacji, wprowadzając je linią kroplującą bezpośrednio pod rośliny wraz z wodą. Dla pewności na czas aplikacji tych preparatów należy wymontować filtr lub zaaplikować je bay-pasem poza układem filtrującym, co wyeliminuje ryzyko zatrzymania czynnika biologicznego na złożach filtrujących. Oczywiście dozowania preparatów biologicznych nie powinno się już łączyć ze stosowaniem nawozów. Alternatywną metodą aplikacji tych preparatów jest ich rozlanie wzdłuż rzędów roślin lub aplikacja w formie oprysku z dużą ilością wody (800-1000 l na ha). Zastosowanie preparatów w formie podlania roślin lub oprysku należy zaplanować tuż przed deszczem lub włączyć deszczownię, aby wprowadzić preparat do gleby na głębokość kilku centymetrów. Optymalna temperatura rozwoju grzybów entomopatogenicznych to 12-25⁰C i równomierne uwilgotnienie. Po zastosowaniu preparatu Metacide warto również wprowadzić do ryzosfery koncentrat aminokwasowy, który będzie stanowił pożywkę białkową przyspieszającą rozwój pożytecznej grzybni. Może to być TerraSorb Radicular 10-15 l na ha Aminoplant Pover w dawce 1,5-2,0 kg na ha. Preparat Klozer należy stosować łącznie z dodatkiem preparatu Carbogen (w proporcji 1:1), będącym dedykowaną pożywką na bazie drożdży z dodatkiem aminokwasów.

Należy pamiętać, iż wymienione preparaty biologiczne wprowadzają do gleby żywe organizmy: grzyby lub pożyteczne nicienie. Stąd też przez kilka tygodni po ich aplikacji należy zapewnić im optymalne warunki rozwoju (np. odpowiednią wilgotność) oraz unikać stosowania zabiegów mogących ograniczać ich populację (np. uprawki przesuszające glebę, fosfoniany).

Podkreślić należy, iż najtańszym i jednym z najskuteczniejszych sposobów eliminacji szkodników glebowych w uprawie truskawki jest zakładanie plantacji na stanowiskach po odpowiednio dobranym przeplonie z roślin fitosanitarnych, którymi powinny być gryka, gorczyca lub mieszanka wymienionych gatunków. Rekomendowane gatunki roślin przedplonowych wytwarzają naturalne związki unicestwiające szkodniki glebowe.